Soms is gelukkig zijn heel eenvoudig. Ik heb deze voormiddag genoten van uitgebreid koken waarna we als gezin samen gegeten hebben. Je kent dat wel, zo echt op zijn ’s zondags (en dat dus op een zaterdag).

Andrea is vandaag niet naar de dansles gegaan. Nog herstellende van een hersenschudding en whiplash leek dansen nog wat veel gevraagd. Ze heeft me geholpen met het snijden van de groenten en het maken van vers stoofvlees. Gezellig om zo met zijn tweetjes bezig te zijn en te keuvelen over de dagelijkse bezigheden.

Quinten heeft vandaag verplicht uitgeslapen. Na een paar stressvolle dagen en slaapgebrek merkte we de symptomen van zijn longcovid terug meer. Hij heeft dus zo goed als tot aan het middageten in zijn bed gelegen. Deze namiddag probeert hij al wat te studeren voor de aankomende examens. Best spannend om zo de balans tussen rust en inspanning te behouden in examenstress.

Mijn man is dan weer aan het klussen. Hij maakt een kast voor in de bureau. Hopelijk is deze morgenavond geplaats en kan de printer op zijn plaats gezet worden. Pure ontspanning voor hem om zo in het weekend met zijn handen te kunnen werken.

Gezien iedereen in huis zo zijn eigen ontspanning heeft in het weekend vind ik het eens zo belangrijk om dan toch even tijd voor elkaar te maken. Samen eten hoort er dan ook af en toe bij. Hoewel ik er meestal op moet aandringen vindt iedereen het uiteindelijk wel gezellig.

Van dit soort kleine dingen kunnen wij als gezin erg genieten. En dat is de kunst in het leven. Genieten van de dagelijkse dingen en hiervoor de nodige waardering opbrengen.