Maandag was alweer les 4 van de mindfulnesstraining. Ik blijf ervan verbaasd staan hoeveel impact dit op mij heeft. Het is ondertussen al mijn -tigste keer dat ik de training mee volg dus niets nieuws onder de zon zou je denken. Maar dat is dus echt niet zo. Elke keer weer leer ik dingen bij, een groep is zo waardevol.
De hernieuwde motivatie, de zin om er weer vol voor te gaan, de vibe van onderlinge ondersteuning en aanwezigheid. Het vormt een speciale sfeer.

Ik zet me weer elke dag voor een korte meditatie. Meer en meer wordt die korte meditatie er eentje van ongeveer een uur. In stilte zitten en laten komen wat er is. Voor mij ook zeker een deel geworden van traumaverwerking.
Daarnaast blijft het elke keer een uitdaging. Vermits je ook echt jezelf blijft tegenkomen is het niet altijd rust en kalmte. Sinds les 2 ben ik naast meditatie begonnen om ook elke dag rek- en strekoefeningen te doen. Mijn lichaam kan dat best gebruiken. Maar dit keer doe ik het erg mindful. Ik heb me voorgenomen om hiermee over geen enkele grens van mijn lichaam te gaan. Traag en rustig zonder enige overbelasting van spieren. Die staan al voldoende onder dagelijkse stress met de nodige fysieke klachten tot gevolg zonder dat ik daar nog extra belasting op gooi. Traag en mild maar hopelijk met wel wat meer flexibiliteit tot gevolg.

Al bij al opnieuw diezelfde les.
Meer mindfulness is minder noodzaak tot medicatie.
Meer mindfulness is minder nachtmerries.
Meer mindfulness is meer werk gedaan krijgen.
Meer mindfulness is mezelf beter in mijn vel voelen.
Meer mindfulness is een moeder met meer geduld, empathie en ondersteuning zijn.
Meer mindfulness is meer balans in mijn leven.