Kerstmis is een tijd van samenzijn, een tijd van vreugde en een tijd van vergiffenis. Toch loopt mijn dochter al weken te zingen: ‘All I want for Christmas is loot.’ Pakjes dus, ze wil cadeautjes. Kleine meisjes zijn heel erg eerlijk maar in realiteit ben ik niet zo heel anders. Er is nog zoveel dat ik ook wel wil krijgen.

Onder de kerstboom dit jaar lag er voor mij een kroketmachine die ik zelf gevraagd had. Elk weekend proberen wij samen te koken en samen kroketten maken stond al lang op mijn wishlist. Nostalgisch terugkijkend naar de keren dat ik dit met mijn oma deed. En zelfs Sven vertelt verhalen van hoe zijn grootmoeder dit deed met al haar dochters. Heerlijke tijden.
Verder een tekenset omdat ik meer en meer creatieve buien heb.
En als laatste maar zeker niet de minste, de vervulling van een kinderwens: een hond.

Al zolang ik mij kan herinneren wil ik een hond. En dit jaar is dat net wat ik kreeg. Een logeerhond als het ware. Vrienden van ons gingen een paar dagen op vakantie en wij hadden het geluk dat hun hond bij ons mocht komen logeren. Heel het gezin heeft ervan genoten om een paar dagen met hond Billie te vertoeven. We speelden samen in de tuin. We zaten in de woonkamer en gaven Billie alle aandacht van de wereld. Een door en door zachtaardige hond. Elke keer zag je hoe ze ons huis en onze tuin verder verkende. Elk geluidje werd onderzocht. Elke struik, boom, hobbel in de tuin werd gemarkeerd als van haar. Meer en meer werd ons huis ook haar terrein. En zo hoort het maar net.

Hopelijk komt ze nog eens terug bij ons logeren. Want zo af en toe een hond voor een paar dagen, daar kunnen wij heel snel aan wennen.