Even voorbij springend aan mijn verleden, wil ik nu vooruit kijken. Genietend van alle dingen die momenteel vorm hebben gekregen en nog in de pijplijn zitten kijk ik vol vertrouwen naar de toekomst.
Het mogen ondersteunen van ouders in de opvoeding van hun kinderen. Activiteiten organiseren rond autisme. Het schrijven van een infobundel aangaande autisme. Het geeft me energie om hiermee bezig te zijn. Daarnaast focus ik ook op zelfzorg. Ik heb twee keer per maand mijn meditatiegroep. Het zijn avonden waar ik zoveel van geniet en mijn eigen ei even kwijt kan. Ik blijf ervan verbaasd staan hoeveel ik elke keer weer haal uit mindfulness. Het lijkt alsof deze combo me vleugels geeft.
Als ik even mag dromen dan wil ik meer van dit. Ik zou graag meer infoavonden, praatmomenten, … rond autisme (mee) organiseren. Het uitdragen van begrip, kennis, ondersteuning, …. is zo noodzakelijk. Als ik zie hoe autisme in de media komt dan merk ik dat het merendeel van de bevolking nog geen idee heeft wat autisme net is. Laat staan een idee heeft om hier correct, inclusief op te reageren. Autisme is geen ziekte, het is neurodiversiteit. Het is anders omgaan met dingen. En onze maatschappij is niet ingericht om ‘anders’ een plekje te geven. Samen met organisaties zoeken hoe ‘anders’ wel een plekje kan krijgen, dat lijkt me fantastisch.
Als ik mag blijven dromen dan hoop ik hierin nog ver te groeien. Meer kennis op doen, opleidingen volgen. Een volwaardige coach worden. Babysteps want zover ben ik zelf nog niet. Maar een lange termijn visie, een doel, een droom dat is fijn om te hebben. En als ik zie hoever ik de laatste 15 jaar geëvolueerd ben dan wil ik geloven dat ik hierin ver kan geraken.
Als ik mag blijven dromen dan wil ik misschien nog een boek schrijven. Tijdens het schrijven van een infobundel merk ik dat ik kan blijven schrijven. Ik moet me zo beperken om niet oeverloos informatie te geven. Beknopt, concreet en duidelijk. Misschien wil ik ooit ook wel eens concreet, duidelijk, lang en informatief.
Het zijn fijne dromen. Maar de realiteit moet momenteel niet veel onderdoen. Ik geniet met volle teugen van alles wat ik nu al mag ondernemen. Reikhalzend uitkijkend naar wat de toekomst brengt blijf ik ook genieten van het hier en nu.
Lieve Marie
Blijf dromen en vooral groeien want niemand kan het woordje Autisme zo verwoorden als jij! Jij die vanuit jezelf en gevoel ons weet te geven hoe we met onze kinderen moeten omgaan kleine stapjes worden zeven mijlslaarzen voor ons! Heb het hier al ondervonden met de tips die jij al gegeven hebt! Dankjewel 🙏🏻🥰
Je bent goed bezig Marie!
Persoonlijk snak ik naar een Auti-Café, waar gelijkgestemden kunnen komen om met elkaar te babbelen over Autisme, maar evengoed over alle randgebeurtenissen. Ik zou het zonder leiding willen zien, maar eerder met een viertal kaarten op elk tafeltjes (waar hoogstens 4 mensen aan kunnen zitten. Op de kaarten, thema’s ideetjes, losse flarden, foto en/of woorden als ijsbrekers, maar mensen moeten zich niet beperkt voelen tot deze kaarten. En mensen mogen ook van tafeltjes wisselen als ze daar zin in hebben. Zoiets. Wat denk je daarvan?
Ik werk als vrijwilliger bij Buurthuis Posthof en ik vermoed dat ze daar maandelijks wel een ruimte voor kunnen voorzien. Zullen we samen dit idee steunen?
Lieve groet, Lilith/Ram
Hey Lilith,
in Balen wordt er maandelijks een auti-café georganiseerd. Hier ga ik soms al naartoe. Elke eerste zondag van de maand. Meer info op: https://caleidoscoop.cloudaccess.host/index.php
Ik ben momenteel niet in de mogelijkheid om nog meer werk op me te nemen. Maar ik kan alleen maar aanmoedigen als mensen het heft in handen nemen om dingen uit te bouwen.