Vrijdagavond deed storm Eunice haar intrede. Grote windvlagen kwamen over het huis en in de buurt gingen veel pannen vliegen.. Bomen vielen om, alles wat los stond ging vliegen. Tijdens het hoogtepunt van de storm vertrok ik naar Mol.

De autorit was ten zeerste spannend. Ik was nog geen twee kilometer van huis toen er een dakpan richting mijn auto kwam vliegen. Ik deed een noodstop en de dakpan viel net voor mijn auto te pletter. Oef, geen schade. De adrenaline gierde in mijn lichaam. Een kilometer verder lag er een boom over de weg. De brandweer was ter plaatse en zei om te rijden. Een weg door het bos. Met een heel klein hartje vervolgde de rit zich tussen de zwaar krakende bomen.

Uiteindelijk raakte ik veilig en wel ter plaatse. Het was een zeer fijne intrede in de PASS-groep van Mol. Zeker de moeite waard om naartoe te gaan. Ik leerde nieuwe mensen kennen, nieuwe inzichten, herkenbare verhalen en vooral een warm onthaal in de groep. Daar gaan ze me nog terugzien.