In mijn woonkamer voer ik de laatste twee à drie jaar een dagelijkse oorlog tegen speelgoed. Ik mag opruimen wat ik wil, telkens vindt speelgoed zijn weg terug naar het midden van mijn woonkamer. Nu heb ik een jaar geleden een hele kast toegewezen aan speelgoed en toch bleef er nog een rommelhoek met speelgoed. Een oventje en een poppenbedje steek je immers niet gewoon in een kast. De hoek onder de trap werd dan ook al snel een verzamelplek voor het grotere speelgoed. En rommel trekt rommel aan dus het werd een vergaarplek van alle dingen die niet zo direct een plaatsje hadden.
En hoe ouder mijn kinderen worden, hoe minder ik speelgoed in mijn living wil zien rondslingeren. Ik vind het helemaal niet erg dat er gespeeld word, dat moet ook. Maar het dagen laten rondslingeren, daar begin ik stilaan een hekel aan te krijgen. Dus gisteren begonnen met het opruimen van de speelgoedkast en speelgoedhoek. Het oventje en poppenbedje naar de slaapkamer van de dochter. Alles wat daar rondslingerde en er niet hoorde weg. De speelgoedkast helemaal nagekeken en veel stilletjes doen verdwijnen in de vuilbak. Eigenlijk doe ik dat regelmatig, speelgoed lijkt zich te vermenigvuldigen als je er niet naar kijkt. Dus af en toe ga ik er eens door om te kijken wat nog gebruikt wordt, wat nog kan dienen en wat geclassificeerd wordt onder rommel dat weg mag.
Met als gevolg, de ruimte onder de trap was helemaal leeg. Ik heb hem dadelijk ingepalmd als meditatiehoekje. Mijn eigen plekje onder de trap. Ik voel me een beetje zoals Harry Potter. Het is mijn hoekje en ik ben zo blij als een kind op Kerstmisochtend. Nu nog inrichten. Het meditatiekussen had ik al lange tijd. Het schapenvachtje is besteld (een zwart, want met een zwarte kat in huis zou wit toch niet lang wit blijven). Nu wil ik alleen nog een bankje, klein opbergdoosje, kistje of dienblad dat ik naast mij kan plaatsen om wat spullen op te leggen en mijn tas thee te zetten. Maar daar denk ik nog even over na.
Het mediteren in het midden van de woonkamer wegens helemaal geen toegewezen plekje in huis is na jaren verleden tijd.