Het is zo gemakkelijk om in een blog of tijdens een gesprek te beginnen zeuren over de negatieve aspecten van het leven. En ook ik maak me hier schuldig aan. Lekker doordrammen over alle dingen die er mislopen in je leven. Ik heb al menig blog geschreven over dagen waarop alles leek mis te lopen.

Vandaag wil ik een blog schrijven over de dingen die mij gelukkig maken. De dingen waarvoor ik elke ochtend graag opsta om aan een nieuwe dag te beginnen. En als ik er zo over nadenk, ik denk dat ik met één blogje niet toekom. Een boek of boekenserie zou misschien beter zijn. Want als ik heel eerlijk ben, ik ben best gelukkig op dit moment in mijn leven.

Ik ben getrouwd met de beste man van de wereld. Een man die altijd voor mij klaarstaat en helpt in het huishouden en bij de opvoeding van onze kinderen. Oh ja, ik klaag er geregeld over, over die lieve man van mij! Maar in alle eerlijkheid, ik kan me geen betere wensen. Daarnaast dus ook twee schatten van kinderen. Braaf, beleefd, vol leven en af en toe met een kantje eraf. Zo hoort dat bij kinderen.

Het lijkt meer en meer een rariteit te worden in de wereld van vandaag. Gescheiden, nieuw samengesteld gezin, plus papa of plus mama, …. Dat is de nieuwe mode, maar ik doe er niet aan mee. Geef mij maar gewoon: huisje, tuintje, man en kids.

Verder heb ik enkele hobby’s waar ik graag de nodige tijd aan spendeer. Een blogje schrijven doet mij telkens weer opleven. Verder schrijf ik ook geregeld teksten die ik niet publiceer. Schrijven is gewoon deel van mij, ik kan niet zonder. Daarnaast ben ik ook gamer in hart en nieren. MMORPG’s zijn niet alleen een hobby van mij, het is mijn levensstijl. Ik prijs mij gelukkig dat ik in het bezit ben van de nodige hardware om van dit alles een prettige ervaring te maken. Wanneer er een element van mijn technologische uitzet stuk gaat en ik even moet roeien met de riemen die nog over zijn, dan merk ik steevast hoe verwend ik ben.

Hoe kan ik anders dan ook mindfulness en meditatie in mijn lijstje op te nemen. Meer en meer begint dit ook gewoon een levensstijl te worden. Vandaag zat ik al twee keer 20 minuten stil om een mindfulnessoefening te doen. Op die momenten voel ik gewoon dat ik rustig word en alles in perspectief kan zetten. Het is voor mij zoiets als geluk in een doosje, maar dan geluk op een kussen.

Zeker ook niet te vergeten zijn alle mensen die mijn leven delen. Juist door alle mensen rondom mij ben ik zo gelukkig. Ik blog voor mijn lezers, ik game met mijn vrienden en ik mediteer met nog andere vrienden. Voor thee mag iedereen gewoon binnenspringen. Eén keer per maand lunch ik met mijn beste vriendin. En toegegeven, ook de nodige professionele hulpverlening om mij en mijn gezin te ondersteunen zorgen ervoor dat ik gelukkig ben. Te midden van al deze mensen voel ik me thuis, geliefd en warm.

Ik mag dan af en toe razen over hoe moeilijk een leven met autisme is. Maar het maakt me niet minder gelukkig. Ik zou me niet kunnen inbeelden wie ik ben zonder autisme, het is deel van mij. Het heeft mij mede gevormd tot wie ik vandaag ben. En ik ben best tevreden met mezelf.