Net twee uur gewandeld. Van de ene boodschap naar de andere. En nu lekker bekomen bij een fruitsapje en chocolade muffin. En dan straks verder naar huis. Hier zittende verschijnt er een blogje in mijn gedachten, dus ineens maar uittikken. Op een GSM vind ik dit altijd wat moeilijk, maar het lukt wel.

Nog een kleine 3 maanden en we gaan weer een nieuw jaar in. En zoals altijd is dat de periode van goede voornemens. Ik ga meer bewegen, minder en/of gezonder eten. … Ik vermoed dat ik zoals velen elk jaar zo een lijstje heb. En tegen februari smelten deze voornemens in de zon.

Maar dit keer hield ik vol. Niet dat ik nu een marathon kan lopen. Ik ben ook geen 40 kilo afgevallen. Maar het begin is gemaakt. Ik wandel 3 keer in de week een uur en verder probeer ik dagelijks 70 minuten te bewegen. Dochterlief te voet naar school doen, helpt natuurlijk ook.

Ik heb hierover al hele blogs volgeschreven. Maar misschien is het tijd om ook eens stil te staan waarom het dit keer wel lukt. En ik zou zo graag zeggen: pure intrinsieke kracht. Maar dan zou ik liegen. Ik haal super veel motivatie uit alle Facebook-vrienden die me aanmoedigen.Verder wandelt mijn overbuurvrouw mee naar school. Wanneer ik geen zin heb, dan zegt zij: komaan te voet. Dat is dan net de aanmoediging die ik nodig heb.

Ook het geregeld mediteren helpt. Het geeft namelijk de innerlijke rust die ik nodig heb om de dag aan te kunnen. Maar ook daar zijn al vele blogjes over geschreven.

Daarnaast heb ik gewoon iemand nodig die een serieuze, doch vriendelijke en ondersteunende, stok achter de deur houd. Gelukkig heb ik in mijn huisdokter de perfecte motivator gevonden. Die spreekwoordelijke stok heeft al menig blauwe plekken op mijn billen gezet, maar het werkt.

In alle eerlijkheid, had zij mij niet begeleid de laatste 2 jaar, ik was al lang gestopt. Stomme stok, maar ben er wel super dankbaar voor.

Wanneer ik op het punt sta om te stoppen dan realiseer ik mij, dat wil ik gewoon niet toegeven aan al die mensen die mij ondersteunen. En doen we dus rustig verder.

Intrinsieke motivatie doet mij elk jaar weer mooie voornemens maken. Maar het zijn alle mensen om mij heen die maken dat ik het ook volhoud. Dus aan al die mensen: een welgemeende dank u!