foto: Pixabay

Gisteren wilde ik oh zo graag een blog schrijven. Maar volgens mij heb ik elk mogelijk onderwerp al wel uitgemolken. Lockdown, 23 uur per dag binnen zitten. Veel maakt een mens niet mee om nog over te bloggen.

En toch, de laatste 24 uur is er weer zoveel gebeurd. Op de een of andere manier blijft de wereld niet stilstaan. Zo hoef ik maar naar buiten te kijken en ik zie inbreuken op de social distancing. Gisteren werd ik nog aangesproken toen ik de post ging binnenhalen door iemand die net passeerde. Social distancing, maatregelen tegen corona, daar doen zij niet aan mee. Wij hebben het allemaal gedramatiseerd, wij overdrijven en eigenlijk is er zoveel niet aan de hand.

Euhm, wat? Ik maar binnenblijven en braafjes de regels volgen. En dan door dat soort mensen kan ik straks dus langer in mijn eigen kot blijven. Sorry, maar dan verdwijnt mijn mildheid. Ik begrijp dat sommige mensen weinig ruimte hebben. Dat af en toe buitenkomen dan echt wel moet. Ik begrijp dat sommige gezinnen interne problemen hebben en dat de vlucht naar buiten dan noodzakelijk is. Maar ik begrijp niet dat je gewoon zegt: wij doen niet mee omdat we er niet in geloven.

Gewoon heel de berichtgeving in de vuilbak als ‘fake news’. Wetenschappers, experts, dokters, politiekers, …. allemaal één groot complotverhaal. Natuurlijk, hoe kon ik denken dat de maatschappij misschien gewoon eerlijk bezorgd is op dit moment. Pas op, ik ben ervan overtuigd dat we niet het hele verhaal horen. Alle details, hoe alle stukjes juist in elkaar klikken, … dat weten wij niet. En als het stilaan beter gaat, dan gaan ze dat zeker niet te snel verkondigen. Juist om er zeker van te zijn dat de mensen de lockdown blijven respecteren. En dat vind ik niet meer dan normaal. Veiligheid, solidariteit en samen vooruit!

Maar het steekt dan toch wel als ik mensen gewoon hoor zeggen dat ze niet geloven dat Covid19 ernstig is. Wij kennen mensen die ziek zijn, die overleden zijn. Wij kennen mensen die er alle dagen weer staan en blijven werken in de zorg en andere essentiële beroepen. Mensen die nu hun eigen veiligheid in de weegschaal leggen om voor de bevolking te zorgen. Zoveel respect voor iedereen die blijft werken, die de lockdown blijft respecteren, die zich inzet.